-
1 (πολ.) реакциоонный.
[андидро] р. противодействовать, реагировать.Λεξικό Ελληνικά-ρωσική νέα (Греческо-русский новый словарь) > (πολ.) реакциоонный.
-
2 (πολ.) союз.
[симмахикос] επ. союзный, союзнический,Λεξικό Ελληνικά-ρωσική νέα (Греческо-русский новый словарь) > (πολ.) союз.
-
3 ἐπι[πολ]άζω
ἐπι[πολ]-άζω, [tense] fut.A- άσω Isoc.5.64
: [tense] pf.ἐπιπεπόλακα Ph.1.365
: < ἐπιπολή>:—to be at the top, come to the surface, float on the surface, ὕλη ἐ. X.Oec.16.14; αἱ ἐγχέλεις οὐκ ἐ. Arist.HA 592a10, cf. 547b22; ἡ ἀτμὶς ἐ. Id.Mete. 341b11; τὸ ἐπιπολάζον, opp. τὸ ὑφιστάμενον, Id.Cael. 312a6: c.dat., ὕδατι ἐ. ib. 311a28; [τὸ ἔλαιον] ἐν τῷ ὕδατι ἐ. Id.Mete. 383b25; of birds, hover over, Theopomp.Hist.76; of food, remain crude in the stomach, Hp.Vict.2.54, Arist.AP0.94b13, Gal.6.433, 15.63.II. metaph., have the upper hand, prevail, [Epich.] 282;Φίλιππος ἐπιπολάζει D.9.25
, cf. Isoc.5.64, 8.107;ἐ. ἐν πᾶσι τοῖς πολιτεύμασιν Plb.30.13.2
.2. to be prevalent, fashionable, current, τοῖς τηλικούτοις.. ὕβρις ἐ. X.Lac.3.2; ; αἱ μάλιστα ἐπιπολάζουσαι [δόξαι] Arist.EN 1095a30; ἐπιπολάζοντος τοῦ γελοίου ib. 1128a12.3. to be common, abound,ὁ χυμὸς ἐπεπόλασεν Hp.Epid.1.15
;οἱ ἐπιπολάζοντες μύες Arist.HA 580b14
; τὴν.. ἄνοιαν ἐ. Alex.45.7 (with play on 1); of habits, Plb.13.3.1, etc.; of poems, Sch.Ar.Th. 169; γένος -άζον τῷ βίῳ abounding in the world, Luc.Icar.29.4. to be `uppish' or insolent, D.H.11.6, App.Mith.75;ἐ. ὑπεροψίᾳ Id.BC3.76
: c. dat. pers., behave insolently to, Plu.2.634c.III. wander over,τὴν Αἴγυπτον Hld.2.25
, cf. 8.8.IV. overflow, of the sea, Luc.Asin.34.2. ἐ. τῇ ῥητορικῇ to be engaged upon it, Id.Rh.Pr.26.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπι[πολ]άζω
-
4 ἐπι[πολ]αιόρριζος
ἐπι[πολ]-αιόρριζος, ον,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπι[πολ]αιόρριζος
-
5 ἐπι[πόλ]αιος
ἐπι[πόλ]-αιος, ον,A on the surface, superficial, Hp.Art.69 ([comp] Comp.);ῥίζα Dsc.4.184
, cf.Thphr. HP3.6.4 ([comp] Sup.), al.;λεπτὸν καὶ ἐ. δέρμα Arist.Pr. 890a13
;τραῦμα Luc.Nav.37
.3. metaph., superficial, shallow, commonplace,παιδεία Isoc.15.190
;ἐ. ἡδοναὶ καὶ διατριβαί D.61.56
; ἐ.πιθανότης Dsc.Ther.Praef.
; - ότατος πυρετός slight fever, Diocl.Fr. 107; ἐ. ὕπνος light sleep, Luc.Gall.25;ἔρως Id.DMeretr.8.2
; ἐπιστήμης .. φύσις (compared to a well)οὐκ ἐ. ἀλλὰ πάνυ βαθεῖα Ph.1.621
.b. on the surface, manifest: hence, obvious, ἐ. λέγομεν τὰπαντὶ δῆλα Arist.Rh. 1410b22
, cf. 1412b25; ; ἡ -οτάτη.. ζήτησις the most obvious method of inquiry, Id.Pol. 1276a19; ἐπιπόλαιον τὸ ψεῦδος ib. 1282b30.II. Adv. - ως on the surface,τιτρώσκειν J.BJ3.7.22
.2. slightly, Hp. Aph.2.28; superficially, Arist.Metaph. 987a22: [comp] Comp. - οτέρως ib. 993b13.IV. ἐπιπόλαια χρήματα, = ἔπιπλα, Leg.Gort.5.41, cf. GDI5016.15 ([place name] Gortyn).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπι[πόλ]αιος
-
6 ἐπι[πόλ]ασις
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπι[πόλ]ασις
-
7 ἐπι[πολ]ασμός
ἐπι[πολ]-ασμός, ὁ, = foreg.,2. metaph., arrogance, insolence, D.H.6.65.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπι[πολ]ασμός
-
8 ἐπι[πολ]αστικός
ἐπι[πολ]-αστικός, ή, όν,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπι[πολ]αστικός
-
9 ἐπι[πολ]έομαι
ἐπι[πολ]-έομαι,A v. ἐπιπωλέομαι.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπι[πολ]έομαι
-
10 ἐπι[πολ]εύω
ἐπι[πολ]-εύω,A = ἐπιπολάζω 1, Ael.NA9.61.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπι[πολ]εύω
-
11 ἐπι[πολ]ή
ἐπι[πολ]-ή, ἡ, ἐπιτέλλω (B)) pl. Ἐπιπολαί, αἱ, the Rise, a triangular plateau near Syracuse which rises from its base (the wall of Achradina) to its apex ([place name] Euryalus), Th.6.96, etc.2. sg., surface, Schwyzer 89.15 (Argos, iii B.C.), Aret.SD2.7, Gal.2.626.II. elsewh. only in gen., ἐπιπολῆς, as Adv., on the top, Hdt.2.62, Arist.GA 747a5, etc.;κάτω μὲν καὶ ἐ..., ἐν μέσῳ δέ.. X. Mem.3.1.7
;λίαν ἐ. πεφυτευμένα Id.Oec.19.4
; ἐ. τὸ σιναρὸν σκέλος ἔχοντα uppermost, Hp.Art.77;τὰ ἐ. τε καὶ ἐντός Pl.Phlb. 47c
, cf. 46e; of arguments, ἐ. εἶναι to be superficial, Arist.Rh. 1400b31; but τὰ παντελῶς ἐ. quite simple tasks, D.61.37;πᾶσίν ἐστιν ἐ. ἰδεῖν Arist. HA 622b25
, cf. Rh. 1376b14.2. as Prep., c. gen., on the top of, above,τῶν πυλέων Hdt.1.187
, cf. Ar.Ec. 1108, Pl. 1207.3. with other Preps.,κατύπερθε ἐπιπολῆς τῶν ξύλων Hdt.4.201
;ἐξ ἐ. εὑρίσκεσθαι D.S.5.38
; οὐκ ἐξ ἐ. ὁ λόγος ἡμῶν καθίκετο made a deep impression, Luc.Nigr.35, etc. (condemned by Phryn.PSp.67 B., Luc. Sol.5);δι' ἐ. τῶν λέξεων Seleuc.
ap. Ath.9.398a; so ἐν ἐπιπολῇ, = ἐπιπολῆς, Str.12.7.3.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπι[πολ]ή
-
12 ἐπι[πολ]ηΐδες
ἐπι[πολ]-ηΐδες· περόναι, Hsch.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπι[πολ]ηΐδες
-
13 ἐπι[πολ]ιαῖος
ἐπι[πολ]-ιαῖος, epith. of Hermes at Rhodes, Gorgon 2; of Zeus at Miletus, Hsch. (prob.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπι[πολ]ιαῖος
-
14 ἐπι[πολ]ᾷ
ἐπι[πολ]-ᾷ,A = ἐπιπολῆς (cf.ἐπιπολή 11
), Mnemos.42.332 (Argos, iv B.C.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπι[πολ]ᾷ
-
15 πόλισμα
A buildings of a city, town, sts. = πόλις, sts. difft. from it; of Ecbatana, Hdt.1.98; π. Πελασγικά ib.57, cf. 6.6; of Thebes, A.Th.63, al.; of Troy, S.Ph. 1424; of Athens, Id.OC 1496 (lyr.), cf. Ar.Av. 553, 1565;ὦ π. Κεκροπίας χθονός Men.Sam. 110
: pl., Call.Aet. Oxy.2080.90: in Prose, Th.1.10, 4.54; of the Acropolis, Dicaearch. Hist.72; = municipium, Gloss.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πόλισμα
-
16 πολισμάτιον
πολ-ισμάτιον, τό, [var] Dim.of foreg., Ephor. 27 J., Plb.1.24.12, Str.6.3.9, J.AJ15.9.6, Plu.Them.26.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πολισμάτιον
-
17 πολισμός
πολ-ισμός, ὁ,A building of a city, D.H.1.57,59;π. τῆς Ῥώμης Lyd.Mag.1.2
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πολισμός
-
18 πόλις
πόλις, εως, ἡ (Hom.+. Gener. a population center in contrast to a relatively uninhabited or rural area. In the Gr-Rom. world the term gener. implied strong political associations, esp. in the sense ‘city-state’).① population center of varying size, city, town, lit. Mt 5:14; Lk 10:8, 10. Pl. Mt 11:20; Lk 5:12; 19:17, 19. ἡ πόλις the city or the town designated in the context Mt 8:33; 21:17f; 26:18; Mk 11:19; 14:13, 16; Lk 4:29a; 7:12ab; J 4:8, 28, 30; Ac 8:9; 14:4; Rv 11:13; B 16:5; AcPl Ha 4, 18; 5, 17. Likew. αἱ πόλεις Ac 16:4. ἡ πόλις the city can also be the capital city, the main city (Mayser II/2 p. 28; Jos., C. Ap. 2, 125) Ac 8:5; cp. Mk 5:14 (s. vs. 1); Lk 8:27 (s. vs. 26). ἡ πόλις ἐκείνη Mt 10:14f; Lk 9:5; 10:12; 18:3; J 4:39; Ac 8:8; Hs 9, 12, 5b. ἡ πόλ. αὕτη Mt 10:23a; Ac 4:27; 18:10; 22:3; Hs 1:3. ἔν τινι πόλει in a certain city Lk 18:2; cp. Hs 9, 12, 5a. εἰς τήνδε τὴν πόλιν Js 4:13 (s. ὅδε 2). πᾶσα πόλις Lk 10:1. αἱ πόλεις πᾶσαι Mt 9:35; Ac 8:40; cp. Mk 6:33.—πόλις (πόλεις) beside κώμη (κῶμαι) Mt 9:35; 10:11; Lk 8:1; 13:22. W. κῶμαι and ἀγροί Mk 6:56. ἡ πόλις καὶ οἱ ἀγροί 5:14; Lk 8:34. W. τόπος 10:1. In contrast to the open plain or the desert, where no cities are found Mt 14:13; Mk 1:45; 2 Cor 11:26; to the interior of a building Ac 12:10.—Used w. the gen.: to denote the region in which it is located πόλ. τῆς Γαλιλαίας Lk 1:26; 4:31. πόλ. Ἰούδα (Ἰούδας 1c) 1:39. Cp. J 4:5; Ac 14:6; 21:39; to denote the inhabitants (Diod S 34 and 35 Fgm. 23 ἡ τῶν Γαλατῶν πόλις; Jos., Ant. 1, 200) ἡ πόλ. Δαμασκηνῶν 2 Cor 11:32. π. Σαμαριτῶν Mt 10:5; Lk 9:52 v.l. Cp. 23:51; Ac 19:35; EpilMosq 4; AcPl Ox 6, 20 (=Aa I 242, 1). αἱ πόλεις τοῦ Ἰσραήλ the cities in which the people of Israel live Mt 10:23b (Ἰσραήλ 2).—Rv 16:19b. ἡ πόλ. αὐτῶν Mt 22:7; Lk 4:29b.—2:39. Also w. the gen. sg. πόλ. Δαυίδ city of David 2:4b, 11; ἡ ἑαυτοῦ πολ. the person’s own town (=ancestral locale; but 2:39 Nazareth = their place of residence) 2:3.—J 1:44. Also ἡ ἰδία πόλ. (s. ἴδιος 1b) Mt 9:1; Lk 2:3 v.l.; Hs 1:2b (in imagery, s. 2 below). Pl. 1 Cl 55:1. The πόλεις ἴδιαι of the Christians Dg 5:2 are those inhabited by them alone; they are contrasted w. πόλεις Ἑλληνίδες Greek cities (cp. SIG 761, 15 [48/47 B.C.]; 909, 2), π. βάρβαροι Dg 5:4.—π. μεγάλαι great cities 1 Cl 6:4; AcPl Ha 2, 25f. In Rv ἡ πόλ. ἡ. μεγάλη (Tat. 19, 1; 29, 1 Rome) is almost always ‘Babylon’ (s. Βαβυλών) 16:19a; 17:18; 18:16, 18f, 21; ἡ πόλις ἡ μεγάλη, Βαβυλὼν ἡ πόλις ἡ ἰσχυρά 18:10. On the other hand ἡ πόλ. ἡ μεγάλη 11:8 is clearly Jerusalem (as SibOr 5, 154; 226). Elsewh. Jerus. is called ἡ πόλ. ἡ ἠγαπημένη 20:9 (cp. ApcSed 8:3 πρῶτον ἠγάπησας … εἰς τὰς πόλεις τὴν Ἰερουσαλήμ); ἡ ἁγία πόλ. Mt 4:5; 27:53; Rv 11:2 (ἅγιος 1aα); πόλ. τοῦ μεγάλου βασιλέως the city of the Great King Mt 5:35 (βασιλεύς 2b). εἰς πόλιν ἄρχουσαν ὀπύσεως in the city that sponsors fornication ApcPt Rainer 4, 1 (Ja. p. 278; s. also ὄπυσις).—The name of the town or city that goes w. πόλις stands either in the epexegetic gen. (Aeschyl. et al.; also Demetr.: 722 Fgm. 1, 8 Jac. πόλιν Σικίμων) πόλεις Σοδόμων καὶ Γομόρρας 2 Pt 2:6 or in the case in which πόλις itself is found, ἐν πόλει Ἰόππῃ Ac 11:5; πόλις Λασαία 27:8. From the construction πόλεως Θυατίρων Ac 16:14 no determination of the nom. of Θυ-can be made: either πόλις Θυατίρων or πόλις Θυάτιρα (B-D-R §167, 3). W. indecl. place names Lk 2:4a, 39. πόλις λεγομένη or καλουμένη w. the name following Mt 2:23; Lk 7:11; 9:10. Cp. J 11:54.—ἀπὸ πόλεως εἰς πόλιν (Aesop, Fab. 228 P./421 H./354 Ch./H-H. 256 μεταβαίνουσιν ἀπὸ πόλεως εἰς πόλιν) Mt 23:34. κατὰ τὴν πόλιν anywhere in the city Ac 24:12. Cp. Lk 8:39 (κατά B1a). κατὰ πόλιν from city to city IRo 9:3; pl. Lk 13:22; in every city (Appian, Bell. Civ. 1. 39 §177) Ac 15:21, 36 (κατὰ πόλιν πᾶσαν); 20:23; Tit 1:5 (Diod S 5, 78, 2 Crete has, indeed, ‘not a few’ cities). Cp. Lk 8:1, 4 (κατά B1d). αἱ ἔξω πόλεις Ac 26:11 (ἔξω 1aβ). αἱ πέριξ πόλεις 5:16 (s. πέριξ). αἱ περὶ αὐτὰς (i.e. Sodom and Gomorrah) πόλεις Jd 7. πρὸ τ. πόλεως (Jos., Bell. 1, 234, Ant. 10, 44) Ac 14:13.② the (heavenly) city = the New Jerusalem (Bousset, Rel.3 283ff; RKnopf, GHeinrici Festschr. 14, 213–19; McQueen, Exp. 9th ser., 2, 1924, 220–26; FDijkema, NThT 15, 1926, 25–43) Hb 11:10, 16 (cp. TestJob 18:8; TestAbr A 2 p. 78, 30 [Stone p. 4] ἀπὸ τῆς μεγάλης πόλεως ἔρχομαι [of Michael]). πόλ. θεοῦ ζῶντος 12:22 (SibOr 5, 250 θεοῦ π. of Jerus.). ἡ μέλλουσα (opp. οὐ … μένουσα πόλις) 13:14. Esp. in Rv: ἡ πόλις ἡ ἁγία Ἰερουσαλὴμ (καινή) 21:2, 10 (CBouma, GereformTT 36, ’36, 91–98). Further vss. 14–16, 18f, 21, 23; 22:14, 19; also 3:12. (Cp. Lucian’s description of the wonder-city in Ver. Hist. 2, 11f: ἡ πόλις πᾶσα χρυσῆ, τὸ τεῖχος σμαράγδινον. πύλαι … ἑπτά, πᾶσαι μονόξυλοι κινναμώμιναι … γῆ ἐλεφαντίνη … ναοὶ βηρύλλου λίθου … βωμοὶ … ἀμεθύστινοι … ποταμὸς μύρου τοῦ καλλίστου … οἶκοι ὑάλινοι … οὐδὲ νὺξ οὐδὲ ἡμέρα.) On the topic s. JMorwood, Aeneas, Augustus, and the Theme of the City: Greece and Rome new ser. 38, ’91, 212–23.—Hs 1:1, 2.③ inhabitants of a city, city abstr. for concrete (X., Cyr. 1, 4, 25; Herodian 3, 2, 7; Jos., Ant. 5, 357) Lk 4:43; Ac 14:21; 16:20 (cp. Jos., Bell. 7, 41; DWhitehead, MusHelv 53/1, ’96, 1–11 [on identification of citizens and place cp. Thu. 2, 2, 1; X., Hell. 2, 2, 9]). πᾶσα ἡ πόλις (Diod S 18, 70, 2; Appian, Numid. 1) Mt 8:34; 21:10 (w. λέγουσα foll.); Ac 13:44; ὅλη ἡ π. (Diod S 10, 3, 2) Mk 1:33; Ac 21:30. πόλις μερισθεῖσα καθʼ ἑαυτῆς Mt 12:25. ἐθριαμβεύετο ὑπὸ τῆς πόλεως (Paul) was derided by the city AcPl Ha 4, 13 (s. θριαμβεύω 5). HConn, Lucan Perspective and the City: Missiology 13, ’85, 409–28 (Lk-Ac contains half of the 160+ occurrences of π. in the NT).—B. 1308. Schmidt, Syn. II 495–507. DELG. M-M. EDNT. TW. -
19 πολιτεία
πολιτεία, ας, ἡ (πολίτης; Hdt.+; ins, pap; 2, 3, 4 Macc; TestAbr A 20 p. 104, 7 [Stone p. 56]; ApcMos prol.; Philo, Joseph., Just., Tat.)① the right to be a member of a sociopolitical entity, citizenship (Hdt. 9, 34; X., Hell. 1, 1, 26; 1, 2, 10; 4, 4, 6; Polyb. 6, 2, 12; Diod S 14, 8, 3; 14, 17, 3; Cyr. Ins. 57; 59; Gnomon [=BGU V 1] 47; 3 Macc 3:21, 23; Jos., Ant. 12, 119) lit., of Roman citizenship (Dio Chrys. 24 [41], 2 Ῥωμαίων π.; Ael. Aristid. 30, 10 K.=10 p. 117 D.; IG IV2/1, 84, 33 [40/42 A.D.]; Jos., Bell. 1, 194 and Vi 423 π. Ῥωμαίων.—WRamsay, The Social Basis of Roman Power in Asia Minor ’41) πολιτείαν ἐκτησάμην Ac 22:28.—In a transf. sense, this transl. is poss. (EHaupt, PEwald et al.) for Eph 2:12, but not very probable (s. 2 below).② a sociopolitical unit or body of citizens, state, people, body politic (Thu. 1, 127, 3; Pla., Rep. 10, 619c; Diod S 5, 45, 3; Appian, Bell. Civ. 2, 19 §68; Just., A II, 10, 6) ἀπηλλοτριωμένοι τ. πολιτείας τοῦ Ἰσραήλ alienated from the people of Israel Eph 2:12 (so HvSoden, MDibelius, NRSV et al.; s. 1 above).③ behavior in accordance with standards expected of a respectable citizen, way of life, conduct (Athen. 1, 19a; Herm. Wr. in Stob. p. 486, 24 Sc. ἡ τῶν ἀνθρώπων ἄγριος πολιτεία; Ps.-Liban., Charact. Ep. p. 34, 2; 47, 8; 10; Biogr. p. 261; TestAbr A 20 p. 104, 7 [Stone p. 56]; ApcMos prol.; Just., A I, 4, 2 al.; Tat.) Dg 5:4; ἀγαθὴ πολ. MPol 13:2; ἡ ἀπʼ ἀρχῆς ἀνεπίληπτος πολ. 17:1; ἡ πανάρετος καὶ σεβάσμιος πολ. 1 Cl 2:8. οἱ πολιτευόμενοι τὴν ἀμεταμέλητον πολιτείαν τοῦ θεοῦ those who follow God’s way of life, that brings no regrets 54:4 (πολιτεύεσθαι πολιτείαν in Nicol. Dam.: 90 Fgm. 126 Jac. and in the Synagogue ins fr. Stobi [c. 100 A.D.] lines 6f: ZNW 32, ’33, 93f).—DELG s.v. πόλις. M-M. TW. Spicq. -
20 πολίτευμα
πολίτευμα, τό, was Einer als πολίτης oder Theilnehmer an einer πολιτεία thut, Luc. Prom. 15; die Verwaltung des Staates, Plat. Legg. XII, 945 d; die Grundsätze, welche man dabei verfolgt, πολίτευμα πολιτεύεσϑαι, Aesch. 1, 86, wie Dem. 8, 71; bes. im plur., Isocr. 7, 78; ἐγχειρίσαι τὸ πολ. καὶ τὰς ἀρχὰς τοῖς αὑτοῦ φίλοις, Pol. 4, 23, 9. Uebh. wie πολιτεία, Staatsverfassung, Plut. Them. 4; Pol. τὸ πάτριον πολ., 5, 9, 9; auch plur., 4, 25, 7; Staat, 1, 13, 12.
См. также в других словарях:
Γκογκέν, Πολ — (Paul Gauguin, Παρίσι 1848 – Ατουάνα, νησιά Μαρκέσας 1903).Γάλλος ζωγράφος. Θεωρείται από τους μεγαλύτερους αναμορφωτές της μοντέρνας ζωγραφικής με ευρύτατη επίδραση σε πολλά πρωτοποριακά ρεύματα του 20ού αι. Άρχισε να ζωγραφίζει μετά τα 25 του… … Dictionary of Greek
Ελιάρ, Πολ — (Paul Éluard, Σεν Ντενί 1895 – Σαραντόν, Παρίσι 1952). Λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Γάλλου ποιητή Πολ Εζέν Γκρεντέλ (Paul Eugène Grindel). Μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου πολέμου, ο οποίος αποτέλεσε σημαντική εμπειρία που επηρέασε τη διαμόρφωση της… … Dictionary of Greek
Φαργκ, Λεόν Πολ — (Farque, 1876 – 1947). Γάλλος ποιητής. Άρχισε να ασχολείται με την ποίηση σε νεαρή ηλικία και το 1894 δημοσίευσε τα πρώτα του ποιήματα· θεωρείται ένας από τους αξιολογότερους νεότερους Γάλλους ποιητές, ο οποίος, μαζί με τους Πολ Βαλερί και Βαλερί … Dictionary of Greek
Βαλερί, Πολ — (Paul Valéry, Σετ, Ερό 1871 – Παρίσι 1945). Γάλλος ποιητής. Σπούδασε στο Μονπελιέ και από το 1894 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου συνδέθηκε με τον Μαλαρμέ, ο οποίος επέδρασε αποφασιστικά στη διαμόρφωση του ταλέντου του. Με την Εισαγωγή στη μέθοδο… … Dictionary of Greek
Βερλέν, Πολ — (Paul Marie Verlaine, Μετς 1844 – Παρίσι 1896). Γάλλος ποιητής. Γιος αξιωματικού του μηχανικού, πέρασε τα παιδικά του χρόνια σε αστικό περιβάλλον. Στο Παρίσι εργάστηκε ως υπάλληλος, πρώτα σε μια ασφαλιστική εταιρεία και μετά στο δημαρχείο. Ύστερα … Dictionary of Greek
Βερχόφεν, Πολ — (Paul Verhoeven, Άμστερνταμ 1938 –). Ολλανδός σκηνοθέτης. Σπούδασε μαθηματικά και φυσική στο πανεπιστήμιο του Λέιντεν και ξεκίνησε την καριέρα του σκηνοθετώντας ντοκιμαντέρ για το ολλανδικό βασιλικό ναυτικό και την τηλεόραση. Το 1971 έκανε την… … Dictionary of Greek
Γκαβαρνί, Πολ — (Paul Gavarni, Παρίσι 1804 – 1866). Καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Γάλλου σχεδιαστή και λιθογράφου Γκιγιόμ Σιλπίς Σεβαλιέ (Chevalier), που το χρησιμοποίησε για πρώτη φορά σε ορισμένα σχέδια της σειράς Ενδυμασίες των Πυρηναίων (1827 28), προϊόν ενός… … Dictionary of Greek
Γουέλερ, Πολ — (Paul Weller, Σάρεϊ 1958 –). Άγγλος συνθέτης και τραγουδιστής. Ο Γ. υπήρξε ιδρυτής, συνθέτης και τραγουδιστής του μουσικού συγκροτήματος The Jam, ενός από τα πιο δημοφιλή του τέλους της δεκαετίας του 1970 και των αρχών της επομένης. Μετά τη… … Dictionary of Greek
Ζεραλντί, Πολ — (Paul Géraldy, Παρίσι 1885 – 1983). Λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Γάλλου ποιητή, διηγηματογράφου και θεατρικού συγγραφέα, Πολ Λεφέβρ. Ξεκίνησε τη λογοτεχνική του δραστηριότητα με το σύντομο θεατρικό έργο Οι θεατές (1906) και την ποιητική συλλογή Οι… … Dictionary of Greek
Κίτινγκ, Πολ Τζον — (Paul John Keating, Μπάνκσταουν, Σίδνεϊ 1944 –). Αυστραλός πολιτικός. Γόνος εργατικής οικογένειας, εγκατέλειψε το σχολείο σε ηλικία 14 ετών και φοίτησε στο τεχνικό κολέγιο Μπέλμοντ, ενώ παράλληλα σχημάτισε ένα ροκ συγκρότημα. Το 1968 προσχώρησε… … Dictionary of Greek
Κοκ, Πολ — (Paul Kock, 1793 – 1871). Γάλλος συγγραφέας. Ήταν γνωστός κυρίως με το όνομα Πολ ντε Κοκ. Ο πατέρας του ήταν Ολλανδός τραπεζίτης, ο οποίος αποκεφαλίστηκε στη Γαλλική επανάσταση. Ο Κ. άρχισε να γράφει από 19 ετών και το πρώτο του κείμενο είχε τον… … Dictionary of Greek